In de serie verbouwen met NAH: We zijn los! En daarmee bedoel ik, de verbouwing is nu echt begonnen! In deze blog vertel ik jullie alles wat er tot nu toe gebeurd is.
Eind januari zijn we, nou eigenlijk vriendlief, begonnen met slopen van gedeeltes van ons huis. We krijgen een nieuwe aanbouw en ook de woonkamer wordt aangepakt. Geïsoleerd, vloeren op 1 hoogte etc. Dus we hadden een plan van aanpak gemaakt. We zouden zelf het sloopwerk op ons nemen, met hulp van mijn ouders en vrienden van mijn vriend. Zo gezegd, zo gedaan. Nu na 4 weken slopen, is het bouwbedrijf vorige week maandag begonnen met opbouwen.
De eerste week is nu dus achter de rug en de 33 (!) funderingspalen zijn erin geboord, de bekisting voor de fundering is klaar en de installateur is bezig met de afvoer voor de keuken, badkamer en toilet. Als het goed is wordt de rest van de week gewerkt aan het afmaken van de fundering en wordt de eerste laag beton gestort. Ik ben benieuwd hoe het er vrijdag uitziet als ik weer thuis ben.
Onze eigen woonsituatie
Want ja, hoe doen we het nu met onze eigen woonsituatie. We hebben geen badkamer, geen wc en geen woonkamer. Nou.. gelukkig hebben we een huis wat opgedeeld was in allemaal kleine hokjes. Zo was, of eigenlijk is, er een bijgebouw waarin ik mijn kantoor had, maar waar ook de keuken zit. Dus onze keuken hebben we nog, en mijn werkplek is omgetoverd tot een mini woonkamer en de werkbank van mijn vriend. Ook hebben we daar een safe spot voor Tjallie onze kat.
Verbouwen met NAH
Eigenlijk leven we even de campinglife, want een dixie is onze wc. Best een beetje de festival vibe. Zo voelt het voor mij in elk geval een beetje, aangezien ik alleen in het weekend thuis ben voorlopig en zo nu en dan een dag doordeweeks als mijn energie het toe laat. Doordeweeks bivakkeer ik bij mijn ouders, dat is handiger voor mijn werk aangezien ik vanuit huis werk. In een bouwput zitten met NAH en thuiswerken is geen doen, dus dit is een mooie oplossing. Al vind ik het soms ook wel vreemd, want ik ben zo gewend om mijn vriend en Tjallie om me heen te hebben. Ik mis ze dus ook veel en volgens mij is dat andersom ook zo. Maar ik houd me dan maar vast aan het idee dat dit niet voor eeuwig duurt, dat de weken wel omvliegen en dat we er iets heel moois voor terug krijgen.
Van te voren ben ik wel een beetje gewaarschuwd dat de combi verbouwen en NAH het nodige van je vergt op mentaal vlak. Dat kan ik alleen maar beamen. Al vind het best wel stom dat ik mijn vriend en kat veel minder zie, want die zijn gewoon thuis, ben ik wel blij dat ik terecht kan bij mijn ouders. Zo kan ik het toch iets beter loslaten en krijg ik toch het verbouwingsproces mee, omdat mijn vriend me met foto’s en filmpjes elke dag op de hoogte houdt. Very much appreciated! En als ik dan het weekend thuiskom en zie hoeveel er gebeurd is in een korte tijd, kan ik de verbouwing meer in een positief daglicht zien. Het gaat het in the end allemaal waard zijn.
Tot de volgende ‘Verbouwen met NAH’ blog!
Dat wordt vast heel mooi straks! Maar het lijkt me inderdaad nogal een opgave met NAH. Ik ben blij dat wij onze verbouwing hebben gedaan in het jaar voor in NAH kreeg.
Zoals ik het lees heb je daar een goede oplossing voor gevonden en de juiste mindset helpt ook. Ga zo door, veel succes en opbouwen is zo leuk, het wordt alleen maar mooier!